Twórca stylu – Wielki Mistrz Shigeru OYAMA, 10 dan – legenda światowego karate kontaktowego (Kyokushin, USA Kyokushin i OYAMA Karate), który po kilkudziesięciu latach praktyki i studiów nad dalekowschodnimi systemami walki stworzył neoklasyczną dyscyplinę, opartą z jednej strony na japońskiej tradycji karate Kyokushin, z drugiej strony na najbardziej skutecznych i sprawdzonych formach walki takich jak np. Muay Thai. Żył 80 lat, zmarł w Nowym Jorku 14.02.2016r. (07.07.1936 – 14.02.2016).
Shigeru Oyama to na pewno jeden z największych mistrzów kontaktowego karate na świecie, prawa ręka twórcy Karate Kyokushin – Masutatsu Oyamy. W ciągu swojej blisko 70-letniej kariery zasłynął m.in.: zwycięskimi pełnokontaktowymi walkami ze 100 kolejnymi czarnymi pasami, pokazami łamania kantem dłoni stosów bloków lodowych, a także demonstracjami zbijania gołymi rękami klingi ostrego miecza samurajskiego w chwili zadawanego cięcia. Soshu Oyama wyszkolił wielu aktualnych liderów międzynarodowych organizacji karate oraz zdobywców mistrzostw świata i kontynentów. Jak podkreśla Hanshi Jan Dyduch: „Shigeru Oyama był przede wszystkim wspaniałym mistrzem i nauczycielem. Skromny, pracowity, cierpliwy i wyrozumiały człowiek. Umiał nie tylko oceniać, ale także uważnie słuchać.” Jak twierdził, bardzo dużo uczył się od swoich uczniów i współpracowników. Nie szukał władzy ani taniej popularności. Raczej stronił od polityki, ale w najważniejszych sprawach dla kontaktowego karate w świecie jego opinia – jako najwybitniejszego ucznia zmarłego Masutatsu Oyamy – miała ogromne znaczenie. Jest autorem wielu filmów szkoleniowych oraz książek, m.in. znakomitej pozycji „Perfect Karate”.
Styl OYAMA jest rozwijany pod kątem sztuki i samoobrony oraz w kontaktowej formule sportowej (full contact – t.j. z atakiem rąk w rękawicach na głowę oraz knockdown i semi-knockdown – bez atakowania głowy rękami).
Shigeru Oyama wprowadził do szkolenia m.in. szybkie przemieszczanie się, wyprzedzanie ataku przeciwnika, zejścia z linii ciosu wraz z równoczesnym kontratakiem. Takiej filozofii walki podporządkował cały system szkolenia. Zmienił niektóre bloki, uderzenia oraz formy, rozwinął pracę nóg i położył duży nacisk na rotacyjną pracę ciała.
Nowe autorskie Kihon Kata stanowią pomost pomiędzy uczeniem podstaw a realną walką. W połączeniu z innymi zaawansowanymi ponad stylowymi formami, uznanymi za klasykę karate jak np. Seienchin czy Kanku-dai, Kihon Kata tworzą reprezentatywny obraz kształtowania się kontaktowego karate na przełomie XX i XXI wieku. Są przedmiotem studiów, praktyki oraz jednym z najważniejszych czynników pozwalających pojmować styl OYAMA również jako sztukę walki.
Zaawansowani karateka praktykują także ćwiczenia i kata z bronią (Bo, Tonfa i Sai). Kata jak i formy z bronią są dodatkowo wykonywane w formie rywalizacji sportowej.
W stylu OYAMA obowiązuje autorski system szkolenia dzieci, dostosowany do ich możliwości psychicznych i fizycznych oraz oryginalny model szkolenia młodzieży i dorosłych. Stawia on w pierwszym rzędzie na praktyczne korzyści wynikające z uprawiania karate – dobre zdrowie, poczucie bezpieczeństwa oraz systematyczne kształtowanie charakteru ćwiczącego.
Oyama Karate w Polsce
Styl OYAMA jako dyscyplina sportowa został zalegalizowany w Polsce w 1992 r. W tym samym roku zostało zarejestrowane Stowarzyszenie Oyama Karate w Polsce z siedzibą w Krakowie. W 1993 roku powołany został do życia związek sportowy, obecnie OYAMA Polska Federacja Karate (OYAMA PFK). Federacja skupia aktualnie około 60 klubów sportowych, w których trenuje ponad 8 000 osób pod okiem licencjonowanych szkoleniowców. OYAMA PFK systematycznie kształci trenerów, instruktorów, sędziów i zawodników. Co roku, Związek organizuje międzynarodowe oraz ogólnopolskie seminaria i mityngi sportowo-szkoleniowe. Polska Organizacja systematycznie rozwija rywalizację sportową od 1996 roku, w której biorą udział dzieci, juniorzy i seniorzy obojga płci. Rozgrywane są ogólnopolskie zawody o randze Mistrzostw Polski i Pucharu Polski oraz liczne turnieje regionalne. Najlepsi polscy zawodnicy startują w zawodach międzynarodowych.
Kyokushin Karate - jako pierwowzór knockdown - full contact karate...
Etymologia nazwy:
Nazwa Kyokushinkai pochodzi od japońskich słów:
- Kyoku – biegun, ekstremum, mistrzostwo
- Shin – prawda
- Kai – stowarzyszenie, organizacja
W języku polskim tłumaczone najczęściej jako ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś pełna nazwa (kyokushin kai kan) oznacza stowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy. W wolnym tłumaczeniu również droga ku prawdzie.
Historia:
Założycielem Kyokushin karate był urodzony 27 lipca 1923, Koreańczyk, Choi Yeong-Eui, który po przybyciu do Japonii przybrał imię Masutatsu Oyama.
Stworzona przez niego Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushin Kai Kan (International Karate Organization Kyokushin Kai Kan, w skrócie IKO) była do momentu jego śmierci w 1994 roku największą organizacją sztuk walki na świecie. Po śmierci Masutatsu Oyamay ogłoszono, że na mocy testamentu sukcesorem zmarłego i nowym liderem światowego Kyokushin jest Akiyoshi Shokei Matsui.
Jednak nie wszyscy uczniowie uznali sukcesora za godnego następcę Masutatsu Oyamy, w związku z czym w latach 1994-2004 następowały kolejne rozłamy w IKO. Kolejni uczniowie Oyamy obwoływali się jego sukcesorami i otwierali kolejne Międzynarodowe Organizacje Kyokushinkaikan Karate uznając jednocześnie siebie za tych właściwych sukcesorów legendarnego twórcy stylu. W ten sposób powstawały kolejne IKO o numerach 2, 3, 4, 5 itd. Inni wielcy mistrzowie poszli własnymi drogami zakładając swoje organizacje takie jak: OYAMA, Enshin, Ashihara, Seido, Daito Juku itd.
Trening karate Kyokushin opiera się głównie na 3 elementach:
Kihon – techniki podstawowe. Kihon ma na celu nauczenie adepta sztuki karate prawidłowej techniki uderzeń, kopnięć oraz bloków. W trakcie kihon ćwiczący stoją w rzędach w kolejności posiadanych stopni. Techniki wykonuje się po podaniu komendy przez prowadzącego ćwiczenia.
Ido geiko – poruszanie się i trening w ruchu.
Kata – formalne układy obrony i ataku. Kata są tradycyjnym sposobem przekazywania wiedzy o karate. W średniowiecznej Okinawie, skąd wywodzi się karate, wprowadzono przepis zabraniający chłopom posiadania wszelkiej broni – nawet noży i siekier, zabroniono także uprawiania sztuk walki. Aby obronić się, Okinawczycy wymyślali więc różne układy walki, czyli kata, które umożliwiały ćwiczenie w samotności (w obawie przed donosicielami). Kata wykonuje się podobnie jak kihon – w rzędach, wg posiadanych stopni, po komendzie prowadzącego ćwiczenia.
Kumite – wolna walka. Kumite jest kwintesencją Kyokushin karate. Masutatsu Oyama twierdził, że karate bez walki, jest tylko tańcem.